Niniejsze wytyczne skierowane są do eksploatujących, którzy na czas budowy/remontu dokonują zabudowy wnętrza kabiny dźwigu w celu ochrony jej elementów. Stosując poniższe wytyczne i spełniając wymagania w nich zawarte eksploatujący może dokonać tymczasowej zabudowy kabiny bez uzyskiwania dodatkowej zgody UDT.
Założenia:
Zabudowa kabiny ma charakter tymczasowy,
- Nie dopuszcza się zabudowy podłogi kabiny (ze względu na różnice wysokości pomiędzy progiem drzwi kabinowych a powierzchnią podłogi po zabudowie).
- Nie dopuszcza się zabudowy sufitu i ścian kabiny, jeżeli występują w nich klapy lub drzwi ewakuacyjne.
- Dokonując zabudowy tymczasowej należy zweryfikować udźwig kabiny i dopuszczalną liczbę osób na tabliczce znamionowej, uwzględniając:
– masę zastosowanych materiałów użytych do zabudowy,
– zmniejszenie powierzchni użytkowej kabiny, wykorzystując wymagania norm: PN-EN 81-1/2 pkt 8.2 lub PN-EN 81-20 pkt 5.4.2. - Nie dopuszcza się zmiany masy przeciwwagi.
- Materiały użyte do wykonania zabudowy powinny być trudno zapalne, a fakt ten potwierdzony stosownym dokumentem zawierającym odniesienia do normy EN 13501-1, o której mowa w normie PN-EN 81-20 pkt. 5.4.4
- Wykonana zabudowa nie może zawierać ostrych krawędzi, ani elementów stanowiących zagrożenie dla pasażerów kabiny.
Montaż:
- Wszelkie prace związane z zabudową kabiny powinny być wykonane w porozumieniu z osobą kompetentną w zakresie znajomości budowy dźwigu (przedstawiciel instalatora/ producenta dźwigu, konserwator dźwigu),
- Montaż musi być przeprowadzony w sposób niepowodujący trwałego uszkodzenia kabiny,
- Mocowanie elementów służących do zabudowy musi być pewne, stabilne i wykluczać możliwość samoistnego oderwania od ścian/sufitu kabiny,
- Tymczasową zabudowę należy wykonać w taki sposób aby był zapewniony swobodny dostęp do panelu/ kasety dyspozycji, instrukcji, tabliczki znamionowej (udźwig/ liczba osób, nr fabryczny), środków komunikacji głosowej,, oświetlenia, oświetlenia awaryjnego kabiny.